Een gebied dat onder druk staat. Er is ernstige vervuiling door stikstof. De oorspronkelijke oevers, ooit ontstaan door brak water vanuit wat vroeger de Zuiderzee was, zijn de afgelopen decennia langzaam verdwenen. Daarmee is de Polder ook een indicatie voor verdwijnende biodiversiteit: we zijn in Nederland slecht in staat onze bijzondere leefgebieden in stand te houden en de daarbij behorende dier- en plantensoorten te beschermen.

Het is dan ook een geweldige prestatie dat het GroenLinks wethouder Wessel Breunesse is gelukt afspraken te maken met uiteenlopende belangengroepen rondom de Polder Westzaan – met Staatsbosbeheer, het Hoogheemraadschap, het provinciaal bestuur, de boeren die zo bepalend zijn geweest voor de vorm van het gebied, en de mensen die er wonen. Door de belangen en meningen van ieder naast elkaar te leggen is er een gemeenschappelijke visie vastgelegd. Een resultaat waar we in Zaanstad trots op mogen zijn, zeker ook als GroenLinks, want dankzij Wessel is er nu uitzicht op een flinke verbetering van de natuur. Dat waar we voor staan, wordt hier in praktijk gebracht.

Het inlaten van brak water in de Polder zorgt voor helder water, wat goed is voor vissen en andere dieren die er leven. Aan de oevers van de sloten kunnen de waardevolle plantengemeenschappen terugkomen. Maar wat de polder kenmerkt zijn ook de boerenbedrijven die er sinds jaar en dag gebruik van maken; juist door hun aanwezigheid zijn er weidevogels. Daarom is hun rol in de visie cruciaal. Tevens is de Polder er ook voor wie er van wil genieten. Duurzame recreatie moet er mogelijk zijn, bijvoorbeeld door de routes er omheen te verbeteren.

Hoe gaat het nu verder met de Polder? Als de Visie wordt vastgesteld, ligt er een basis om maatregelen te treffen. Brak water betekent niet het einde van grazend vee in de Polder Westzaan, maar boeren verdienen wel ondersteuning bij de gevolgen die hun bedrijven treffen. Dit moet gestalte krijgen in een uitvoeringsplan. Een plan dat echter alleen zin heeft als ook het stikstofprobleem wordt aangepakt. Maar juist de visie geeft houvast om de echte grote vervuilers aan te spreken op hun uitstoot, en dat is in het belang van iedereen die betrokken is bij de Polder.

De “verbrakking van de Polder Westzaan” heeft een stevige discussie opgeleverd, maar de Visie die er nu ligt is een mooie combinatie van ecologie en cultuur, van historische waarde en maatschappelijk belang, met de natuur als winnaar.