Voor het FNV-debat in de Lorzie waren de zes grootste partijen van Zaanstad en de drie grootste van Wormerland uitgenodigd. Gelukkig hoort GroenLinks daar nog altijd bij.
In een letterlijk en figuurlijk rood gekleurde zaal (bij elk debat zijn vele SP-ers aanwezig), mocht ik een stevig GroenLinks-verhaal neerzetten. De eerlijk gebiedt me te zeggen, dat ik daarvoor onder andere het essay Kiezen om te delen van Bram van Ojik bestudeerd heb.
GroenLinks wil dat er op een nieuwe, frisse manier naar de arbeidsmarkt gekeken wordt. Op dit moment zijn er circa 700 duizend werklozen, en het is de verwachting dat dit aantal de komende tijd alleen maar gaat toenemen. Er worden nog enkele tienduizenden ontslagen in de zorg verwacht.
Een andere verschijnsel is de verdere ‘robotisering’ van onze samenleving. Ik denk dat het een illusie is om te denken dat we ooit weer zoveel banen hebben als voor de crisis. Het ‘werk, werk, werk’ van de VVD kunnen we daarom beter veranderen in een ‘verdeel, verdeel, verdeel’. Want dát moeten we volgens mij gaan doen: het werk eerlijker verdelen. GroenLinks pleit voor een 32-urige werkweek. En nog belangrijker: een belastingverlaging op arbeid.
Belastingverlaging op arbeid
Hoe gaan we dat dan betalen, werd me gevraagd vanuit de zaal. GroenLinks wil dat ‘vervuiling’ belast gaat worden (‘de vervuiler betaalt’) in plaats van arbeid. Dat betekent dat het voor (schone) werkgevers goedkoper wordt om arbeidskrachten aan te trekken. En dat de werkgelegenheid dus groeit en werknemers meer geld overhouden van hun verdiende salaris.
De andere deelnemers aan het debat gaven geen inhoudelijke reactie op mijn stelling dat we naar een 32-urige werkweek toe moeten, en reageerden ook niet op het idee om de ‘belasting op arbeid’ te verlagen. Leuk was het daarom dat de PvdA-minister van Financiën dezelfde dag met vergelijkbare ideeën op de proppen kwam.
Jeroen Dijsselbloem stelt dat de lasten op arbeid omlaag moeten om de werkgelegenheid te stimuleren. Hij zegt daarover verder dat het moet worden opgevangen door meer heffingen op ‘milieugebied en vermogen’ in te voeren.
Het kan haast niet anders of Jeroen Dijsselbloem leest ook de essays van Bram van Ojik.
Of zat hij soms – met fopsnor en al – stiekem in de Lorzie?