Gisteren, 30 oktober, was er eindelijk gelegenheid om een tegengeluid te laten horen tegen de bijna gewoon geworden discriminerende geluiden van Wilders en zijn ideoloog Martin Bosman. Gelukkig was er een aanzienlijk aantal mensen – ik schat zo’n drieduizend – toegestroomd naar het Jozef Daniël Meijerplein om te betogen tegen vreemdelingenhaat. Op een symbolische plek, namelijk de Dokwerker, het standbeeld opgericht als herinnering aan de Februaristaking van 1941.
Het was een inspirerende bijeenkomst bijgewoond door jong en oud, zwart en wit en toegesproken door o.a. Mohammed Rabbae en Jaap Hamburger, namens “Een ander Joods Geluid”. Deze laatste maakte op mij de meeste indruk met zijn uitspraken dat Wilders altijd schermt met de macht van het getal, dat 1,5 miljoen mensen achter hem staan, maar wat te denken dan van een miljard moslims in de wereld, hebben die geen stem? Hij zette ook vraagtekens bij de loyaliteit aan Nederland van de PVV; het lijkt er soms meer op dat de PVV allereerst loyaal is aan Israel.
De toespraken werden afgewisseld door een optocht van als Wilders verklede mensen en door verschillende muzikale optredens. Een meisje vertolkte precies mijn gevoelens, namelijk dat er nu eindelijk een kans geboden werd tot actie. En dat het wel in de mode leek om antisociaal te zijn. Laten we hopen dat er meer van dit soort acties komen en liefst dan ook met een demonstratie door de hele binnenstad.
Romkje Mathkor