De terugtocht van een mislukte milieuconferentie? Nee, een fietstocht in de zomer met mijn gezin. Met de trein naar Kopenhagen en op ons gemak terugfietsen naar huis. Door de graanschuur van Noord West Europa. De uitgestrekte, glooiende landerijen van Denemarken met graan-, koren, mais- en aardappelvelden. Over en langs historische "snelwegen" waar honderden jaren eerder landbouwproducten en grote kuddes vee werden vervoerd naar steden als Hamburg, Bremen en zelfs tot in Drente. Nog te herkennen aan de naam van deze internationale weg: Ochsenweg. Nu niet meer dan een fietspad dat regelmatig over ruig grind voert. Met soms houten beelden van boeren, soldaten, kooplieden en monniken langs het pad ter herinnering aan de voormalige gebruikers. Met soms op slechts enkele kilometers afstand de huidige snelwegen waarover nu het transport en het vakantieverkeer gaat.

Denemarken, Noord-Duitsland, Drenthe. Van een grote stilte en grote schoonheid. In Kopenhagen hebben we de paleizen, de grachten en natuurlijk Tivoli bezocht. In deze stad was dus een half jaar geleden de klimaattop die gestrand is op de afspraak om eind dit jaar verder te praten. Intussen is het in Rusland rond Moskou bloedheet, staan de graanvelden in brand en wordt de uitvoer daarvan gestopt. Het oostelijk deel van Europa (Polen, Oost-Duitsland en Tsjechië) hebben te kampen met hevige wateroverlast. Maar valt in het niet bij de ramp die in Pakistan en China gaande is : grote delen van het land staan onder water.

Een klimaatdeskundige zegt, terecht waarschijnlijk, dat deze zaken klimaattechnisch incidenten zijn en niet direct te koppelen aan de opwarming van de aarde. Want hevige regenval is zo plaatselijk en kan zo verschillen. Nederland bijvoorbeeld ontspringt nog steeds de dans wat weersextremen betreft.  Waar de weersdeskundige wel op wijst is de aantoonbare opwarming van de aarde wereldwijd; dat valt niet te ontkennen. En dan is het feit dat het rond Moskou twee maanden lang tot 10 graden Celcius te warm is geweest misschien wel een incident, maar wellicht ook een voorbode van wat ons in de komende decennia aan weersextremen te wachten staat.

Fietsen door Denemarken en Duitsland betekent ook een trektocht langs windmolens, zonnepanelen en biovergistingsinstallaties. Onderweg vertelde iemand mij dat het feit dat Denemarken geen natuurlijke hulpbronnen had (olie, kolen, gas) ervoor gezorgd heeft dat bijvoorbeeld windenergie serieus is genomen. Nu is het land nog leidend in deze economische sector. Maar een andere Deen vertelde ons tijdens de oversteek van de Elbe in Duitsland, dat tijdens 10 jaar rechtse minderheidsregeringen onder gedoogsteun van het evenbeeld van Wilders, veel van de voorsprong verloren is gegaan. In Nederland hebben wij kennelijk last gehad van de wet op de remmenende voorsprong: door de aardgasbel waar wij op zitten zijn we lui geworden. En nu het er op aankomt om op het terrein van duurzame energieopwekking grote stappen te gaan maken, is de kans groot dat we misschien wel  weer nog verder achterop raken.

Is Denemarken het land van de windmolens, Duitsland is een grote etalage voor zonne-energie. Op huizen, op bedrijfsgebouwen, op ontelbare daken van boerderijen en stallen, bij campings en sportcentra. Hier zie je het effect van het beleid van de rood-groene coalitie van SPD en Groenen. In 2 regeerperiodes hebben zij dit tot stand weten te brengen. En dan moet je toch niet denken aan uitspraken van de beoogd premier van Nederland die stelt dat windenergie draait op subsidies. Ja natuurlijk! Net zoals kolen, olie, kerosine en kernenergie nog meer in de watten worden gelegd.

De eigenzinnige Nederlandse opvatting ten aanzien van duurzame energie is trouwens direkt merkbaar als je de grens van Noord-Duitsland met Nederland oversteekt. Het duurt twee dagen fietsen voordat het eerste zonnepaneeltje op het dak van een particulier is terug te zien en pas bij de kust van West-Friesland zien we weer de eerste windmolens.

De zon heeft ons gebruind, opgewarmd en nieuwe energie gegeven. Evenals de wind die onze hoofden heeft schoon geblazen. Fietsen en kamperen is 24 uur per dag buiten zijn. Wat een genot. Thuis horen we dat Wilders misschien wel gaat meegedogen. Kennelijk niet de capaciteit om te gaan meeregeren. De verkiezingsuitslag maakt dit mogelijk, zo nuchter moeten we zijn. We zien wel wat het wordt met die ene kamerzetelmeerderheid. Ik ben geen lid van het CDA, dus hoef mij niet te verantwoorden. Wel heb ik mijn Zaanse VVD-collega's al eens eerder gevraagd om goed na te denken waar zij zich mee inlaten. Is Wilders, die afvallige uit jullie eigen partij, echt de laatste optie en ten koste  waarvan gaat dat? En hoezo is deze combinatie meer democratisch gelegitimeerd dan bijvoorbeeld Paars-plus die toch een riantere kamermeerderheid bezit? Zijn verschillen in  opvattingen over zaken als kopvoddentax, etnische registratie en eventueel deporteren van miljoenen moslims uit Europa makkelijker te overbruggen dan pak hem beet hypotheekrenteaftrek?  Het argument dat de kiezer gesproken heeft  en daarna geluisterd moet worden, komt ook wat vreemd over. 4 jaar terug had de kiezer ook duidelijk gesproken, toen werd de SP net zo groot als Wilders nu. Geen VVD-er gehoord die toen zij dat de SP moest meeregeren. Er is dus kennelijk de wens om echt rechts te gaan regeren. Als lokaal politicus wacht ik het regeerakkoord af. Dan zal ik gaan bekijken hoe ik daar mee uit de voeten kan.

Inmiddels is dit laatste stukje achterhaald. Tot opluchting van Groenlinks en waarschijnlijk ook van vele anderen is de constructie van meegedogen door de PVV van de baan.

Kees van den Berg