GroenLinks is niet blij met het mislukken van de formatie Paars Plus. Jammer dat een reële kans om iets van onze ideeën uit te mogen voeren voor dit moment van de baan is. Ook jammer omdat andere keuzes ons voor lastige dilemma’s stellen. Want hoe nu verder? Toch koersen op een regering met de PVV? Het blijft een schrikbeeld, want al hebben ze dan veel stemmen gekregen, hun standpunten gaan tegen onze rechtsstaat in. Koste wat kost de PVV er buiten houden zodat de kans dat de PVV de grootste partij wordt bij de volgende verkiezingen aanzienlijk toeneemt? Wilders als minister-president: je zou willen vluchten uit Nederland…
Het is ironisch dat op dit moment van de formatie het CDA, de partij die het meeste verloren heeft, nu toch weer een cruciale rol lijkt te gaan spelen. De keuze voor Lubbers als informateur is daarom niet vergezocht. Zeker omdat hij – zoals bekend – op goede voet staat met de koningin. Maar deze benoeming doet ook wenkbrauwen fronsen. Het lijkt onwaarschijnlijk dat veel partijen voor deze benoeming geopteerd hebben. En daar komt dan toch weer de macht van het staatshoofd om de hoek kijken. Willen wij deze invloed van het staatshoofd? Willen wij dat straks Willem-Alexander ook dit soort macht kan uitoefenen? Op dit punt zijn wij het wel weer eens met Wilders. Dat kan toch niet meer. Keuzes voor een (in)formateur horen niet thuis bij het staatshoofd, die daar geen verantwoording over kan afleggen. Liever zo gauw mogelijk een republiek, maar als dat nog niet haalbaar is, laat het staatshoofd dan echt alleen maar lintjes knippen.
Wat er ook uiteindelijk voor kabinet komt, het zal belangrijker dan ooit worden om met de PVV-kiezer het gesprek aan te gaan, ook in Zaanstad. Niet oordelend, maar wel op zoek naar de aantrekkingskracht van het wereldbeeld van Wilders. Het zullen toch niet alleen de one-liners zijn van Wilders die zoveel stemmen trekken. Het is tijd om zo gauw mogelijk daarmee aan de slag te gaan, in en buiten de partij.
Romkje Mathkor