Eind vorig jaar kwam het college met het voorstel om een visie te ontwikkelen voor de toekomst van Zaanstad. Een visie die “Zaans Evenwicht” moest vervangen. Aanvankelijk waren wij best enthousiast vooral ook over de opzet om alle burgers van Zaanstad erbij te betrekken. Helaas werd die opzet slecht uitgewerkt. De hele operatie om burgers erbij te betrekken moest plaatsvinden in de toch al voor iedereen drukke maand december.  Wij vonden dat een ongelukkige timing. Er volgden nog wel bijeenkomsten over  verschillende onderwerpen, maar de aanwezigen daarbij bestonden voor het grootste gedeelte uit raadsleden, ambtenaren en belanghebbenden. De uiteindelijke opbrengst van dit project dat Maak.Zaanstad kwam te heten vinden wij nog meer teleurstellend. Er ligt heel erg de nadruk op bouwen. Er moeten tot 2040 tussen de 15.000 en 20.000 woningen gebouwd worden in Zaanstad. Met deze aantallen hebben wij altijd moeite gehad. Zeker, er moeten huizen bijkomen, maar voor ons is bouwen naar behoefte de maatstaf. Ook vinden wij in deze visie veel te veel de nadruk liggen op een betere doorstroming van het autoverkeer wat door de aanleg van meer asfalt opgelost dient te worden. Tenslotte, en zeker niet het minste punt, hebben wij er grote moeite mee dat de bewoners van Zaanstad niet in deze visie voorkomen. Maak.Zaanstad mist totaal een sociale component. Afgelopen donderdag was de besluitvorming in de raad over Maak.Zaanstad. Hieronder volgt onze inbreng. 

Het is alleen maar te prijzen als je als stad een visie wilt hebben voor de toekomst. Deze visie ligt nu voor ons. Helaas getuigt MaakZaanstad eerder van een opsomming van knelpunten dan dat het werkelijk inspireert.  Het is geen blik op een ontspannen leven in een leefbare en groene stad, maar eerder een blik in de achteruitkijkspiegel. Inderdaad, het stuk noemt wel kwaliteit als norm, maar het zou toch vreemd zijn als we geen kwaliteit wilden? Wat ons nog meer bevreemdt is dat het alleen over stenen en asfalt gaat. Waar zijn onze bewoners gebleven? Die haasten zich naar huis over de nieuwe asfalt wegen om daar tegen de muren van de buren aan te kijken? Hoe zit het met de sociale kant van onze stad?  Hoe slagen wij erin om de goede verhoudingen onderling te behouden en waar mogelijk te verbeteren? Geen woord daarover in deze visie.

De  nadruk ligt op bouwen, nogmaals bouwen en verkeersknelpunten. Natuurlijk, er moet meer woonruimte komen. Niet alleen door nieuwbouw, maar ook door transformatie en innovatieve mogelijkheden. Maar getallen daaraan ophangen is niet erg zinvol. In 2013 was het streven om in het Metropoolgebied 300.000 woningen te bouwen. In minder dan drie jaar is die ambitie gezakt naar 250.000…. Dat is een daling van ruim 16%! Zoveel voor prognoses en getallen. Bouwen naar behoefte, dat kunnen we niet vaak genoeg benadrukken.

Bouwen in het groen is voor ons onbespreekbaar. Maar meer aandacht voor groen bij het bouwen is noodzakelijk. Ruim een derde van de Nederlanders komt niet aan de bewegingsnorm. Hoe krijgen we de Nederlanders uit hun stoel? Natuur in de stad kan daar een grote rol bij spelen, aldus professor Scherder, (hoogleraar klinische neuropsychologie). Wij willen toch ook een gezonde stad?

En dan de verkeersknelpunten. In de voortgangsperiode infrastructuur van de Stadsregio staat dat Zaanstad het wat betreft doorstroming nog helemaal niet zo gek doet. En wat meer is: het gebruik van de auto daalt, er wordt meer buiten de spits gereden en de zelfsturende auto’s zullen veel asfalt gaan uitsparen…. Dat is iets wat in een visie thuishoort en dat missen we node.

Want waar besluiten we nu eigenlijk over? Volgens wethouder Verschuren is niets in beton gegoten. Wij hopen dat dit ook geldt voor de huizen en wegen. Maar het is ons absoluut niet duidelijk wat de status is van de kaartjes met de verborgen fietsroutes. Dezelfde wethouder hield ook ons voor dat wij bouwen voor het geld dat we nodig hebben om wegen aan te leggen…. Dat is wel een erge cirkelredenering.

En tenslotte het proces. Wij hebben al vaker de aandacht daarvoor gevraagd, dat wij de burgerparticipatie niet goed hebben opgezet. En dan is het nu wel beschamend dat een organisatie als Hart voor Stad die juist wel altijd aanwezig was op alle bijeenkomsten er niet van in kennis gesteld was dat MaakZaanstad vandaag in de raad zou komen…De zoveelste miscommunicatie. Daar heb ik geen woorden meer voor..

= = 

Wij hebben uiteindelijk tegen het raadsbesluit van Maak.Zaanstad gestemd omdat er geen enkele inhoudelijke reactie van het college kwam op onze kritiekpunten en helaas ook het aantal woningen niet uit het raadsbesluit  verdween.

Romkje Mathkor