Zaterdagochtend was er in de nieuwe brede school Dynamico in Westerkoog een bijeenkomst van de cliëntenraad WMO. We werden verwelkomd door het gezang van de Mannenband (met 1 meisje!). De zangers – allemaal met een verstandelijke handicap – hadden zelf het grootste plezier. Het was een verfrissend begin wat meteen het ijs brak.
De opzet van de ochtend was om concreet te maken tegen welke problemen de cliënten oplopen. Vanuit Odeon werd er de nadruk op gelegd dat het nog steeds heel moeilijk blijft om passende huisvesting te vinden voor mensen die begeleiding nodig hebben. Dat het toch beschamend is dat een man van 60 wel een kamer heeft, maar geen eigen toilet. Zelfstandige huisvesting met een beetje hulp geeft deze mensen veel zelfvertrouwen. En is uiteindelijk ook veel goedkoper dan intramurale zorg.
Pim de Jong hield een gepassioneerd betoog over zijn leerlingen die er in geslaagd waren om een schoonmaakcertificaat te halen. Extra moeilijk vindt hij het dan te accepteren dat als met veel inspanning een leerling de school heeft afgemaakt en een indicatie voor de sociale werkplaats heeft gekregen, er wachtlijsten zijn bij Baansteder van 4 à 5 jaar zodat zijn leerling gedwongen wordt om thuis te zitten. Dat zou je kapitaalvernietiging kunnen noemen.
Wethouder Corrie Noom nam het jaarverslag van de cliëntenraad in ontvangst. Ze sloot de ochtend positief af; zij is blij dat de gemeentes nu zoveel meer zeggenschap krijgen over zaken die vroeger bij het rijk lagen, zoals de WMO en binnenkort ook de Jeugdzorg. Er is nu veel meer maatwerk mogelijk. Wat ze er niet bij zei, is dat het rijk niet altijd het benodigde geld erbij geeft. En dat wordt dus een zorgelijke opgave.
Romkje Mathkor