Marcus Bakker leerde ik kennen toen ik actief was in het CPN-district Zaanstreek. Ondanks zijn levenslange landelijke politieke loopbaan was hij ook betrokken bij de plaatselijke ontwikkelingen. Wat mij betreft met name bij de vorming en totstandkoming van GroenLinks. Terwijl de CPN landelijk steeds meer stemmen verloor en uiteindelijk bij de 2e Kamerverkiezingen in 1986 al haar Kamerzetels verloor, werd er al gezocht maar een nieuw progressief perspectief. De CPN nam een nieuw partijprogramma aan, getiteld “Machtsvorming voor een socialistisch Nederland”. In de discussies op landelijke congressen die gingen over de vernieuwing van het communisme, speelde Marcus een belangrijke rol.
Ik kan mij herinneren dat ik op een van de bepalende congressen op weg naar de vorming van GroenLinks namens het district Zaanstreek het woord mocht voeren. Hoewel ik met Marcus geen woord van mijn toespraak had doorgenomen, besefte ik achter het spreekgestoelte dat zijn aanwezigheid in de Zaanse delegatie groot gewicht gaf aan mijn woorden. Het was een bloedstollend congres, waar de emoties hoog opliepen. Voor- en tegenstanders van de opheffing van de CPN ten gunste van GroenLinks voerden scherpe discussies. Daarin werd vooral gekeken naar de mening van de districten uit de van oudsher industriële gebieden Groningen, Rotterdam, Amsterdam en de Zaanstreek. Ook omdat in die gebieden toonaangevende partijgenoten zaten: Fre Meis, Geert Lameris, Henk Hoekstra, Jaap en Joop Wolff, Marcus Bakker. Marcus heeft zowel landelijk als in de Zaanstreek een grote bijdrage geleverd aan het inzicht bij partijgenoten dat het tijd was om nieuwe wegen in te slaan en hij is daarin naar mijn waarneming voor velen een rots in de branding geweest naar andere tijden. Juist in het vermogen om open te staan voor nieuwe ontwikkelingen kenmerkt zich de grootheid van een mens. Marcus Bakker was zo een mens. Ik persoonlijk en GroenLinks als nieuwe politieke beweging zijn hem dank verschuldigd.
Kees van den Berg