Niet afkomst, maar toekomst geldt. Hierover waren de meeste aanwezigen op de bijeenkomst 'Jongeren en de Toekomst' die GroenLinks afgelopen vrijdag had georganiseerd in buurtcentrum de Poelenburcht het met elkaar eens. In aanwezigheid van 2e Kamerlid Tofik Dibi en wethouder Corrie Noom discussieerden vooral de tientallen jongeren in de zaal over het onderwerp.
Het chagrijn en opkomend populisme in de Nederlandse samenleving was voor GroenLinks aanleiding om deze bijeenkomst te organiseren. Om vooral met allochtone jongeren te praten over wat voor toekomstperspectieven er (nog) zijn in Nederland. Die zijn niet altijd rooskleurig. Zo is er gewoon sprake van discriminatie op de arbeidsmarkt. Een jonge man was na het verlopen van zijn tijdelijk contract naar een uitzendbureau gegaan om nieuw werk te zoeken. Nog voor hij zijn mond had open gedaan, kreeg hij te horen dat er voor hem geen werk was. Andere jongeren in de zaal benadrukten vooral positieve elementen: ga uit van je eigen kracht, doe niet zielig, laat je niet uit het veld slaan door negatieve oordelen en altijd maar weer diezelfde racistische grapjes.
Soms hoor je wel eens dat jongeren terug willen gaan naar het geboorteland van hun ouders of grootouders, vroeg gespreksleider Mark van Kollenburg. Denken jullie daar ook wel eens aan? Nou nee, was de reactie. “Want weet u? Als je het hier in Nederland niet redt, dan lukt het je zeker niet in de jungle van Marokko of Turkije waar er niemand is om je te helpen.”
Want in Nederland is het niet zo slecht. Dat werd bevestigd door een aanwezige medewerkster van Welsaen, die sprak over het jongerenloket en het Maatjesprojekt waarmee jongeren gedurende een jaar geholpen worden met het zoeken naar een baan of een stageplek. Al moeilijk genoeg gezien de economisch moeilijke tijd en de daarbij komende vooroordelen van organisaties en bedrijven waardoor allochtone jongeren soms worden buitengesloten.
Maar vanuit de zaal kwam ook kritiek op de gemeente en de welzijnsorganisaties. “Die subsidies komen verkeerd terecht. U moet niet in uw kantoor op de jongeren wachten, u moet de wijk in. Daar zijn wij te vinden, daar hoort u wat wij vinden en meemaken. Daar hoort u hoe wij met onze vrienden proberen problemen op te lossen en wat er nodig is.”
Zo was de bijeenkomst ook een ontmoeting tussen de gevestigde organisaties en jongeren waar het over gaat. Jongeren die tegen discriminatie aanlopen, die soms moedeloos worden, maar die ook de veerkracht hebben om te knokken voor een plek in de Nederlandse samenleving.
En Tofik Dibi sprak diezelfde taal als de aanwezige jongeren en had ook voor een groot deel dezelfde ervaringen. “Leef niet met die onzichtbare koffers van je ouders of grootouders. Leef híer je leven, maak híer je ambitie waar. En heb je het nu moeilijk, blijf positief. Denk er dan aan dat je het doet voor je broertje die het beter zal krijgen, net zoals wij het beter hebben dan onze ouders.”
En die kleinere broertjes waren er ook. Een tiental die niet waren afgekomen op de discussie, maar op het optreden van rapper Aykiej. Een talentvolle jonge rapper uit het Kogerveld. En zo stond de bijeenkomst op diverse manieren in het teken van kracht, je eigen kracht!
Kees van den Berg
Fractievoorzitter GroenLinks Zaanstad